874 نسج
“Weven” het basisgegeven, vandaar naar stof, textiel.
نَسيج - أنْسِجة أو نُسُج stof, textiel, weefsel, structuur
Het fijne weefsel stond de dame wel aan / de samenstelling van de maatschappij is danig veranderd / de chirurg neemt weefsel uit de long //
Het vertrek van vrienden en vertrouwelingen scheurt wel het weefsel van ons leven aan stukken, zoals de last van het verdriet nooit lichter wordt ( FDA 3242)
عجب - رهيف - سود - غير - جمع - جدّ - اصل - جرح - من - رئة //
رحل - صدق - قرب - مَزَّقَ - حيّ - كما - عبأ - حزن - خفّ - ابد
Wonder, plezieren 773 / fijn, teer / heersen, mijnheer 190 / veranderen 270 / samen 215 / nieuw, ernst, opa 66 / oorsprong, wegnemen (med.) 1 / wonde, chirurg 339 / wie, uit, van 367 / long 582 //
Vertrekken 305 / vriend 75 / nabij 31 / scheuren / leven 359 / zoals 1094 / abaya, last 1121 / verdriet 698 / licht 456 / eeuwigheid 239
أعْجَبَ النَسيجُ الرَهيفُ السَيّدةَ
يَغَيَّرُ نَسيجُ المُجْتَمَعِ جِدّاً
يَسْتَأصِلُ الجَراحُ نَسيجاً مِن الرئة
إنَّ رَحيلُ الأصْدِقاءِ وَ المُقَرَّبينِ يُمَزِّقُ نَسيجَ حَياتِنا ، كَما أنَّ عِبءِ الحُزْنِ لا يَخِفُّ ابَداً
“Weven” het basisgegeven, vandaar naar stof, textiel.
نَسيج - أنْسِجة أو نُسُج stof, textiel, weefsel, structuur
Het fijne weefsel stond de dame wel aan / de samenstelling van de maatschappij is danig veranderd / de chirurg neemt weefsel uit de long //
Het vertrek van vrienden en vertrouwelingen scheurt wel het weefsel van ons leven aan stukken, zoals de last van het verdriet nooit lichter wordt ( FDA 3242)
عجب - رهيف - سود - غير - جمع - جدّ - اصل - جرح - من - رئة //
رحل - صدق - قرب - مَزَّقَ - حيّ - كما - عبأ - حزن - خفّ - ابد
Wonder, plezieren 773 / fijn, teer / heersen, mijnheer 190 / veranderen 270 / samen 215 / nieuw, ernst, opa 66 / oorsprong, wegnemen (med.) 1 / wonde, chirurg 339 / wie, uit, van 367 / long 582 //
Vertrekken 305 / vriend 75 / nabij 31 / scheuren / leven 359 / zoals 1094 / abaya, last 1121 / verdriet 698 / licht 456 / eeuwigheid 239
أعْجَبَ النَسيجُ الرَهيفُ السَيّدةَ
يَغَيَّرُ نَسيجُ المُجْتَمَعِ جِدّاً
يَسْتَأصِلُ الجَراحُ نَسيجاً مِن الرئة
إنَّ رَحيلُ الأصْدِقاءِ وَ المُقَرَّبينِ يُمَزِّقُ نَسيجَ حَياتِنا ، كَما أنَّ عِبءِ الحُزْنِ لا يَخِفُّ ابَداً