650   لكن

Dit is de wortel van “maar”
Wortel 243 بَل   betekent ook “maar, echter, eigenlijk”. 

لَكِن        maar
لَكِنَّ        maar, toch, echter

DM-VP2, 12.3 geeft het gebruik aan: het eerste wordt vaak voorafgegaan door een و  en wordt gevolgd door een werkwoordelijke zin; het tweede wordt gevolgd door een naamwoordelijke zin. In dit geval krijgt het voegwoord ook een persoonssuffix, en het zelfstandig naamwoord dat volgt op het voegwoord staat met a-uitgang ook al is het onderwerp van de naamwoordelijke zin.

Het meisje gaat weg, maar de jongen keert terug / Hij is een kleine man, maar luid van stem  / hij is aardig, maar zij is onvriendelijk.  

ذهب  -  بنت  -  رجع  -  ولد  -  رجل  -  صغر  -  جسم  -  رفع  -  صوت  -  لطف  -  خَشِن 

Gaan 71 /  zoon, dochter  175 / terugkeren 785 / geboorte 63 / man 186 / klein 185 / lichaam 319 / stijgen 144 / geluid 674 / lief 327 / onvriendelijk

تَذْهَبُ  البِنْتُ,  و لَكِنَّ  الوَلَدَ  يَرْجِعُ  
هُوَ  رَجُلٌ  صَغيرٌ  الجِسْمِ  ولاكِنَّهُ  مُرْتَفِعٌ  الصَوت
هُوَ  لَطيفٌ  و لَكِنَّهاَ  خَشِنة
​
Voor "onvriendelijk" is het woord خَشِن ; het is evenwel niet frequent. Je kan je ook behelpen met غير  لَطيفة  .