1336   ذوب
 
Dit is de wortel van “smelten”.
 
ذابَ          smelten, wegsmelten, ontdooien

Het ijs van boven op de bergen begon te smelten / na de middag smelt de sneeuw / ontdooi de vis en bak hem in de pan

بدأ  -  جلد  -  فوق  -  جبل  -  ظهر  -  بعد  -  ثلج  -  سمك  - حمر  -  قلي / مِقْلاة

Beginnen 414 / huid, ijs 1318 / boven 739 / berg 242 / rug, middag 152 / ver, daarna 424 / sneeuw 746 / vis 407 / rood, bakken 128 / braadpan 

بَدأ يَذوبُ الجَليدُ  مِن  فَوقَ  الجِبال
بَعْدَ  الظُهْرِ  يَذوبُ  الثَلْج
أذِب  السَمَكة  و حَمِّرْها  في  المِقْلاة

Stam IV van dit werkwoord أذاب  heeft een causatieve betekenis: doen smelten, ontdooien. De imperatiefvorm in de laatste zin komt daarvan.