1042 فني
“Verdwijning, vergaan” is de kern van deze wortel.
“Finir, eindigen” is ook zo iets in het Frans.
Wortel 917 خفي heeft ook “verdwijnen” als hoofdidee.
فَناء het vergaan, verdwijning
De grootmachten zijn ervan bewust dat het gebruik van nucleaire wapens de vernietiging van iedereen betekent ( FDA 4639) / Het geluid van de fluit blijft ook nadat het bestaan verdwijnt ( Kahlil Gibran)
درك - قوي - كبر - ان - خدم - سلح - نوي - عني - جمع //
أنين - ناي - بقي - بعد - وجد
Beseffen 1044 / sterk 574 / groot 12 / dat, indien 165 / bedienen 489 / wapen 955 / atoomkern 880 / betekenis 299 / samen 215 //
Gehuil / fluit / blijven 287 / ver, daarna 424 / vinden, het bestaan 278 /
تُدْرِكُ القُوىُ الكُبْراءُ أنَّ اِسْتِخْدامَ الأسْلِحةِ النَوَويّة يَعْني فَناء الجَميع
و أنينُ الناي يَبْقى بَعْدَ أن يفْنى الوُجود
Over de constructie met het voegwoord أنَّ kan je DM-VP2, 5.3 raadplegen (eerste zin).
De laatste zin komt uit het gedicht Aatini annay wa granni أعْطِني الناى و غَنّي ( Geef me de fluit en zing) van Kahlil Gibran, gezongen door de Libanese zangeres Fairouz, en door Lhasa de Sela, kort voor haar dood door borstkanker. Je vindt op You Tube het hele liedje, en via Lyrics, de Engelse vertaling, en hier ook mijn eigen vertaling.
أعطني الناي وغني
فالغنا سر الوجود
وأنين الناي يبقى
بعد أن يفنى الوجود
هل إتخذت الغاب مثلي
منـزلاً دون القصور
فتتبعت السواقي
وتسلقت الصخور
هل تحممت بعطره
وتنشفت بنور
وشربت الفجر خمراً
من كؤوس من أثير
هل جلست العصر مثلي
بين جفنات العنب
والعناقيد تدلت
كثريات الذهب
هل فرشت العشب ليلاً
وتلحفت الفضاء
زاهداً في ما سيأتي
ناسياً ما قد مضى
أعطني الناي وغني
وانسى داء ودواء
إنما الناس سطورٌ
كتبت لكن
Aatini annay wa granni, twee vertaalpogingen van M. Vanderhoydonc
Kahlil Gibran, Feyrouz / Lhasa de Sela
Geef me de fluit en zing
En het gezang zal het bestaan verblijden
En het weemoedig gejank van de fluit blijft
Nadat het leven is verdwenen.
Of heb je het woud als verblijfplaats genomen, zoals ik, zonder dralen,
En heb je de stromen gevolgd
En de rotsen beklommen
Of heb je je gebaad in parfum
En je laten drogen in het licht
Je de dageraad heb gedronken als was het wijn uit bekers van pure ether
Of was je gezeten, zoals ik, die namiddag, tussen bekers van de druivendrank, en trossen die neerhangen als kroonluchters van goud,
Of vlijde je je neer op het gras bij nacht
En dekte de kosmos je toe
Geef me de fluit en zing en het lied zal mijn leven verblijden, en lied zal blijven ook al is het leven weg.
Ongevoelig voor wat zal komen,
Vergetend wat pas voorbij is
Geef me de fluit en zing .
In gezang is gerechtigheid voor het hart,
Als schuldgevoelens weg zijn,
Blijft het janken van de fluit
Geef me de fluit en zing
Vergeet gezondheid en het medecijn ervoor
Als mensen gewoon maar lijntjes zijn,
getekend met bibberende hand in het water.
Geef me de fluit en zing en je lied zal mijn leven verblijden, en je lied zal blijven ook al ben ik weg.
Of je nu in het woud verbleef, zoals ik onbezonnen deed, of je de stromen volgde, of de rotsen beklom,
Of je een bad nam in parfum en je droogde in het zonlicht, of de dauw dronk al was het wijn uit bekers van pure ether,
Of je zat, zoals ik, die namiddag tussen glazen van druivendrank, onder de trossen die als gouden kroonluchters boven je hangen,
Of je vlijde je neer op het gras, ’s nachts, en je liet je toedekken door de kosmos,
Geef me de fluit en zing en je lied zal mijn leven verblijden, en je lied zal blijven ook al is het leven weg.
Stoor je niet aan wat komen zal, vergeet al wat al voorbij is, geef me de fluit en zing.
In zang is terechte troost voor het hart, en het weemoedig geluid van de fluit blijft ook als de schuldgevoelens vergaan zijn.
Geef me de fluit en zing.
Vergeet gezondheid en het medecijn ervoor.
Want mensen zijn gewoon maar lijntjes, getekend met bibberende hand in het water.
“Verdwijning, vergaan” is de kern van deze wortel.
“Finir, eindigen” is ook zo iets in het Frans.
Wortel 917 خفي heeft ook “verdwijnen” als hoofdidee.
فَناء het vergaan, verdwijning
De grootmachten zijn ervan bewust dat het gebruik van nucleaire wapens de vernietiging van iedereen betekent ( FDA 4639) / Het geluid van de fluit blijft ook nadat het bestaan verdwijnt ( Kahlil Gibran)
درك - قوي - كبر - ان - خدم - سلح - نوي - عني - جمع //
أنين - ناي - بقي - بعد - وجد
Beseffen 1044 / sterk 574 / groot 12 / dat, indien 165 / bedienen 489 / wapen 955 / atoomkern 880 / betekenis 299 / samen 215 //
Gehuil / fluit / blijven 287 / ver, daarna 424 / vinden, het bestaan 278 /
تُدْرِكُ القُوىُ الكُبْراءُ أنَّ اِسْتِخْدامَ الأسْلِحةِ النَوَويّة يَعْني فَناء الجَميع
و أنينُ الناي يَبْقى بَعْدَ أن يفْنى الوُجود
Over de constructie met het voegwoord أنَّ kan je DM-VP2, 5.3 raadplegen (eerste zin).
De laatste zin komt uit het gedicht Aatini annay wa granni أعْطِني الناى و غَنّي ( Geef me de fluit en zing) van Kahlil Gibran, gezongen door de Libanese zangeres Fairouz, en door Lhasa de Sela, kort voor haar dood door borstkanker. Je vindt op You Tube het hele liedje, en via Lyrics, de Engelse vertaling, en hier ook mijn eigen vertaling.
أعطني الناي وغني
فالغنا سر الوجود
وأنين الناي يبقى
بعد أن يفنى الوجود
هل إتخذت الغاب مثلي
منـزلاً دون القصور
فتتبعت السواقي
وتسلقت الصخور
هل تحممت بعطره
وتنشفت بنور
وشربت الفجر خمراً
من كؤوس من أثير
هل جلست العصر مثلي
بين جفنات العنب
والعناقيد تدلت
كثريات الذهب
هل فرشت العشب ليلاً
وتلحفت الفضاء
زاهداً في ما سيأتي
ناسياً ما قد مضى
أعطني الناي وغني
وانسى داء ودواء
إنما الناس سطورٌ
كتبت لكن
Aatini annay wa granni, twee vertaalpogingen van M. Vanderhoydonc
Kahlil Gibran, Feyrouz / Lhasa de Sela
Geef me de fluit en zing
En het gezang zal het bestaan verblijden
En het weemoedig gejank van de fluit blijft
Nadat het leven is verdwenen.
Of heb je het woud als verblijfplaats genomen, zoals ik, zonder dralen,
En heb je de stromen gevolgd
En de rotsen beklommen
Of heb je je gebaad in parfum
En je laten drogen in het licht
Je de dageraad heb gedronken als was het wijn uit bekers van pure ether
Of was je gezeten, zoals ik, die namiddag, tussen bekers van de druivendrank, en trossen die neerhangen als kroonluchters van goud,
Of vlijde je je neer op het gras bij nacht
En dekte de kosmos je toe
Geef me de fluit en zing en het lied zal mijn leven verblijden, en lied zal blijven ook al is het leven weg.
Ongevoelig voor wat zal komen,
Vergetend wat pas voorbij is
Geef me de fluit en zing .
In gezang is gerechtigheid voor het hart,
Als schuldgevoelens weg zijn,
Blijft het janken van de fluit
Geef me de fluit en zing
Vergeet gezondheid en het medecijn ervoor
Als mensen gewoon maar lijntjes zijn,
getekend met bibberende hand in het water.
Geef me de fluit en zing en je lied zal mijn leven verblijden, en je lied zal blijven ook al ben ik weg.
Of je nu in het woud verbleef, zoals ik onbezonnen deed, of je de stromen volgde, of de rotsen beklom,
Of je een bad nam in parfum en je droogde in het zonlicht, of de dauw dronk al was het wijn uit bekers van pure ether,
Of je zat, zoals ik, die namiddag tussen glazen van druivendrank, onder de trossen die als gouden kroonluchters boven je hangen,
Of je vlijde je neer op het gras, ’s nachts, en je liet je toedekken door de kosmos,
Geef me de fluit en zing en je lied zal mijn leven verblijden, en je lied zal blijven ook al is het leven weg.
Stoor je niet aan wat komen zal, vergeet al wat al voorbij is, geef me de fluit en zing.
In zang is terechte troost voor het hart, en het weemoedig geluid van de fluit blijft ook als de schuldgevoelens vergaan zijn.
Geef me de fluit en zing.
Vergeet gezondheid en het medecijn ervoor.
Want mensen zijn gewoon maar lijntjes, getekend met bibberende hand in het water.